Julia Czarnocka
W tym artykule przeczytasz o tym:
- jak przebiega proces wyboru patrona szkoły
- jakie stanowisko ma Urząd Dzielnicy Żoliborz w danej sprawie
- jacy kandydaci zostali wybrani do finałowej siódemki
Ogłoszenie wyborów na patrona szkoły
Zaproszenie do wzięcia udziału w wyborze patrona szkoły zostało wydane w styczniu 2025 roku. „Szukamy osoby związanej z naszą okolicą, której życie i dokonania będą natchnieniem dla uczniów i odzwierciedlą wartości, które chcemy kształtować w naszej społeczności.” – przeczytać można było w ogłoszeniu na stronie internetowej i Facebook’u szkoły. Wstępnym terminem zgłaszania kandydatów był 28 lutego, ale w związku z dużym zainteresowaniem czas ten przedłużony został do 16 kwietnia. Zgłaszać kandydatów mogli uczniowie, rodzice, nauczyciele oraz inni pracownicy szkoły.
Po zamknięciu etapu zgłoszeń sylwetki kandydatów na patrona szkoły weryfikowane były przez Zespół ds. Nadania Patrona Szkole, który składa się z przedstawicieli Rady Pedagogicznej. Miał on również wyłonić od 5 do 10 finalistów. „Zachęcamy do przemyślenia zgłoszeń i wybierania postaci, które będą inspiracją dla uczniów w wieku 6-15 lat.” – podkreślono w jednym ogłoszeń na stronie szkoły. Wybory patrona odbyć się mają 2 czerwca i uprawnione do głosowania są te same osoby, które mogły zgłaszać kandydatów, czyli uczniowie, rodzice, nauczyciele oraz inni pracownicy szkoły.
Czy urząd dzielnicy wie o wyborach?
Najpierw zwróciliśmy się z pytaniem o wybory patrona do sekretariatu szkoły. Pani Natalia Gogół, sekretarka ds. uczniów, poinformowała nas, że inicjatorem wyboru patrona szkoły jest dyrektor oraz że do ostatniego etapu głosowania na patrona wybrani zostali:
- Andrzej Wajda
- Maria Skłodowska-Curie
- Ignacy Mościcki
- Witold Pilcecki
- Anna German
- Alina Janowska
- Batalion Pięść
Spytaliśmy również Rzeczniczkę Prasową Urzędu Dzielnicy Żoliborz, Panią Donatę Wancel, o to czy wiedzą oni o prowadzonym procesie wyboru patrona. Poinformowała nas, że Urząd jest świadomy trwającego w Szkole Podstawowej nr 396 procesu związanego z wyborem patrona oraz że zgodnie z obowiązującymi przepisami, organy szkoły – w ramach przysługujących im kompetencji – mogą samodzielnie przeprowadzać konsultacje dotyczące wyboru patrona, we współpracy ze społecznością szkolną.
Sylwetki kandydatów
O tym kto zostanie patronem placówki na ul. Anny German dowiemy się po 2 czerwca, gdy głosy zostaną oddane, a następnie przeliczone. Na razie warto zapoznać się z sylwetkami możliwych patronów uczniów Szkoły Podstawowej nr 396.
Andrzej Wajda (1926-2016)
Jeden z najsłynniejszych i najbardziej znanych polskich reżyserów filmowych oraz teatralnych. Jego debiutem pełnometrażowym był film „Pokolenie” z 1955 roku, ale to jego drugi film przyniósł mu pierwsze międzynarodowe sukcesy. „Kanał” z 1956 roku opowiadał o powstańcach warszawskich i został nagrodzony Srebrną Palmą na festiwalu filmowym w Cannes. Z kolei w teatrze debiutował jako reżyser w 1959 roku sztuką „Kapelusz pełen deszczu” na deskach Teatru Dramatycznego w Gdyni. Wajda jest również odpowiedzialny za wiele ekranizacji klasyków takich jak „Pan Tadeusz”, „Wesele” czy „Zemsta”. Za swoją działalność artystyczną, społeczną i polityczną został odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego. Andrzej Wajda mieszkał na Żoliborzu od 1973 roku, aż do śmierci w roku 2016.
Maria Skłodowska-Curie (1867-1934)
Była chemiczką i fizyczką, która dwukrotnie została uhonorowana Nagrodą Noble’a – raz w dziedzinie fizyki razem ze swoim mężem Pierre Curie i raz w dziedzinie chemii. To jej zawdzięczamy rozwój nauki o promieniotwórczości. Po skończeniu nauki w gimnazjum wyjechała z Polski do Francji, by kontynuować naukę na Sorbonie, gdyż na Carskim Uniwersytecie Warszawskim kobiety nie miały możliwości studiowania. W 1898 roku razem z mężem poinformowali o odkryciu nowego pierwiastka promieniotwórczego, który został nazwany przez nich polon, jak mówili – „od nazwy ojczyzny jednego z nas”. W tym samym roku odkryli także pierwiastek rad, razem z ich asystentem Gustavem Bémontem. Skłodowska jako pierwsza kobieta została profesorem na Sorbonie i to z jej inicjatywy rozpoczęto budowę zarówno Instytutu Radowego w Paryżu w 1912 roku jak i Instytutu Radowego w Warszawie, który został otwarty w 1932 roku. Należy do najwybitniejszych i najbardziej szanowanych uczonych swej epoki.
Ignacy Mościcki (1867-1946)
Były prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, z zawodu chemik. Studia na wydziale chemicznym Politechnische Schule w Rydze rozpoczął w 1887 roku. Tam działał również w konspiracyjnym Związku Młodzieży Polskiej „Zet” i w socjalistycznym II Proletariacie. Na urząd prezydenta RP został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe 1 czerwca 1926 roku, choć wtedy była to funkcja głównie reprezentatywna. Faktyczną głową państwa stał się – po śmierci Piłsudskiego – w trakcie kadencji, która rozpoczęła się w 1933 roku, gdy ponownie został wybrany na prezydenta. Stał się wówczas najważniejszą osobą w państwie.
Witold Pilecki (1901-1948)
Oficer Wojska Polskiego, od młodych lat związany z harcerstwem. Podczas wojny polsko-bolszewickiej bronił Warszawy, a podczas drugiej wojny światowej m.in. działał w Tajnej Armii Polskiej oraz brał udział w Powstaniu Warszawskim. W 1940 roku dostał się celowo do obozu w Auschwitz, by zdobyć materiały wywiadowcze z tworzonych przez hitlerowców obozów koncentracyjnych. Został zatrzymany podczas łapanki na Żoliborzu, a później zabrany do obozu, gdzie posługiwał się imieniem Tomasz Serafiński. W Auschwitz zorganizował Związek Organizacji Wojskowych – więźniowie pracowali w piątkach, rozbudowując swoje siatki konspiracyjne. Wiosną 1943 roku Pilecki podjął decyzję o próbie ucieczki z Auschwitz. Wraz z dwoma innymi więźniami, Janem Redzejem i Edwardem Ciesielskim, udało się im tego dokonać w czasie świąt wielkanocnych. Po wojnie w 1947 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą, a w 1948 roku został skazany na karę śmierci. W 2006 roku pośmiertnie odznaczono go Orderem Orła Białego, a w 2013 roku został awansowany do stopnia pułkownika.
Anna German (1936-1982)
Piosenkarka, kompozytorka i aktorka urodzona w mieście Urgencz, czyli w dzisiejszym Uzbekistanie. Wyemigrowała do Polski w 1946 roku, po tym gdy jej matka wyszła za polskiego oficera z Dywizji Kościuszkowskiej. Po dotarciu do Polski zaczęła uczyć się języka, zdała maturę w 1955 roku i później ukończyła studia geologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim w 1962 roku. Jej kariera muzyczna rozpoczęłam się od udziału w konkursie Estrada i trwała, z małymi przerwami, do końca jej życia. Miała rozległą skalę głosu i talent do języków – śpiewała nie tylko po polsku, ale także włosku, rosyjsku, niemiecku, hiszpańsku, angielsku czy w łacinie. Do dziś uważana jest za jedną z najwybitniejszych polskich artystek.
Alina Janowska (1923-2017)
Wybitna aktorka teatralna i telewizyjna, urodzona w Warszawie. Ukończyła Szkołę Tańca Artystycznego Janiny Mieczyńskiej w 1946 roku. Podczas wojny działała w konspiracji m.in. pomagała w organizacji kryjówek dla Żydów, którzy uciekli z getta. W 1942 roku została aresztowana pod zarzutem współpracy z polskim podziemiem, po czym trafiła na Pawiak. Wzięła udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka dowództwa batalionu „Kiliński”. W późniejszych latach grała na deskach takich teatrów jak Teatr Nowy, Teatr Wojska Polskiego (później Teatr Dramatyczny), Teatr Buffo, Teatr Komedia czy Teatr Syrena. Na dużym ekranie zadebiutowała w 1946 roku w filmie „Zakazane piosenki” Leonarda Buczkowskiego, a później zasłynęła ze swoich ról m.in. w „Podróż za jeden uśmiech”, „Wojna domowa” czy „Rozmowy kontrolowane”. Była pierwszą przewodniczącą Rady Gminy Warszawa-Żoliborz w latach 1990-1994.
Batalion „Pięść”
Był to batalion Armii Krajowej, który został uformowany w 1944 roku pod dowództwem mjr. Alfonsa Kotowskiego ps. „Okoń”, choć początki oddziału sięgają 1941 roku. Wtedy w ramach Wydziału Bezpieczeństwa i Kontrwywiadu Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej powstał oddział odpowiedzialny za wykonywanie wyroków śmierci na osobach skazanych przez sądy podziemne. Batalion „Pięść” brał udział w walkach w czasie Powstania Warszawskiego, w zgrupowaniu „Radosław”. Z powodu braku broni nie byli w stanie podejmować samodzielnych zadań, w związku z czym w pierwszych dniach powstania ich poszczególne plutony były przydzielane do wspierania innych batalionów. „Pięść” brała udział w ciężkich walkach w ramach kampanii „Zemsta” na Woli i Starym Mieście, w wyniku czego wielu walczących zginęło. Po upadku Starego Miasta część kampanii przeszła walczyć do Śródmieścia, a później grupa żołnierzy z „Pięści” przeszła kanałami na Żoliborz, skąd przedostali się do Kampinosu.
Napisz komentarz
Komentarze