wsm żoliborz

Mieszkańcy narzekają, że na klatce jest brudno i coraz bardziej dopominają się remontu. Jak faktycznie wygląda wnętrze budynku przy ul. Broniewskiego? O zajęcie stanowiska pytamy Administrację Osiedla WSM Żoliborz III. Czy jest cień nadziei na poprawę?

[Tylko u nas!] Społeczny Dom Kultury wraz z Teatrem Komedia był ostatnim dziełem architektonicznym Stanisława Brukalskiego w powojennej rozbudowie osiedla żoliborskiego WSM. Miał być modernistyczny, a stał się socrealistyczny.

[Tylko u nas!] Oprócz rozbudowy IX kolonii, Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa w 1946 r. przystąpiła do budowy nowych domów na osiedlu żoliborskim. W ramach rozbudowy powstała XI, XII i XIII kolonia.

[Tylko u nas!] Walne Zgromadzenie Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Żoliborz Centralny” podjęło decyzję o zrzeczeniu się użytkowania wieczystego obejmującego Park im. Żołnierzy „Żywiciela”. Decyzja ta wiąże za sobą spore zmiany w niedalekiej przyszłości.

[Tylko u nas!] Po wybudowaniu sześciu pierwszych kolonii na Żoliborzu, Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa przystąpiła do dalszej rozbudowy. W 1930 r. przydzielono do WSM nowe tereny pod budowę VII i VIII kolonii. Do 1939 r. wybudowano niespełna trzy kolonie między ul. Płońską (dziś Próchnika) a ul. Słowackiego.

[Tylko u nas] W 1927 r. Bruno Zborowski oprócz projektów III i V kolonii zrealizował projekt zespołu wychowawczego w skład którego wchodziły szkoła, przedszkole i żłobek, a także kompleks gospodarczy w skład którego wchodziły kotłownia centralnego ogrzewania i pralnia z kąpieliskiem. Na przestrzeni lat teren ten ulegał różnym przekształceniom. Nazwano go VI kolonią Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.

Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa planuje budowę 55-metrowego budynku przy Boguckiego. - Czy ta inwestycja ma sens? - pyta stowarzyszenie Miasto Jest Nasze obawiając się likwidacji znajdujących się tam garaży, wycinki drzew i problemów komunikacyjnych.

W 1927 r. Zarząd WSM obok zwycięskich projektów Brunona Zborowskiego na II, III i V kolonię, wyłonił także projekt młodych awangardowych architektów Barbary i Stanisława Brukalskich na kolonię IV, która powstała przy ul. Krasińskiego 18. Równolegle w tym czasie Brukalscy zaprojektowali i rozpoczęli budowę domu własnego przy pobliskiej ul. Niegolewskiego.

Po wybudowaniu I kolonii Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej przy pl. Wilsona podjęto decyzję o budowie kolejnych. Spółdzielnia pozyskała od Ministerstwa Robót Publicznych nowe tereny przyległe po drugiej stronie placu - między ul. Krasińskiego i ul. Marymoncką - późniejszą ul. Słowackiego.

Chór Wiwat obchodzi swoje 35-lecie, a koncert jubileuszowy odbędzie się już 5 stycznia o godzinie 18:00 w Społecznym Domu Kultury WSM przy ul. Słowackiego 19A.

Budowę I kolonii zaczęto 4 lata po założeniu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Kamień węgielny pod budowę pierwszej w WSM kolonii mieszkaniowej położono 12 grudnia 1925 r. Akt erekcyjny zaczyna się cytatem z Mickiewicza: „Wyzwolenie robotników może być dziełem samych robotników. Akt erekcyjny pierwszego domu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Żoliborzu. Działo się dnia dwunastego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku. Założona przez grono działaczy robotniczych w 1922 r. Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa, dzięki wydatnej pomocy organizacyjnej Rady Związków Zawodowych m. st. Warszawy przystąpiła do budowy pierwszego domu zbiorowego w kolonii robotniczej na Żoliborzu, rozpoczynając tem samem akcję społeczną, mającą na celu dostarczenie szerokim warstwom robotniczym stolicy zdrowych, wygodnych i nowocześnie urządzonych mieszkań”.

W najbliższym czasie na łamach Gazety Żoliborza pojawi się cała seria publikacji o architekturze Żoliborza i jej historii. W pierwszej kolejności przygotujemy cykl siedmiu artykułów na temat starego osiedla „wuesemowskiego”, współcześnie nazywanego osiedlem WSM „Żoliborz Centralny”.